Gisterenavond zijn we, nadat we lekker kreeft gegeten hebben, nog naar een comedy show met Dan Bennet geweest. Een soort Geert Hoste, maar die er nog even een jongleurshow bij doet. Jongleren met 6 balletjes of 1 bowlingbal… hij deed wel bewonderenswaardige dingen. De grappen waren ook wel leuk, al zaten er wel een paar tussen die wij niet begrepen omdat het over iets typisch van Amerika ging.

Vandaag liep de wekker om 6u af, pfff, da’s vroeg ze, zeker op verlof( we draaien ons op dat uur thuis zelfs nog een keer om als we moeten gaan werken), maar het was het waard. Onze uitstap vandaag ging naar een indianenstam hier in Panama, de Embera Indianen.

Eerst met de tender aan wal gegaan, dan met een bus vertrokken richting het regenwoud over een weg die je nog maar amper een weg kan noemen. Uiteindelijk, na een kleine twee uur, kwamen we aan bij een meer/rivier, waar we met grote kano’s, met motor, verder gingen richting de indianen. Daar aangekomen werden we direct verwelkomd met muziek en moesten we nog een hele kleine klim doen naar het dorp. Van onze gidsen kregen we daar een kleine snack (sandwichbrood met kaas en/of hesp met saus) en frisdrank.

We konden er ook naar het toilet gaan. Maar die deur bleek op slot. Ik zag dan andere vrouwen in en uit een andere deur gaan en ben dan daar eens gaan kijken. Dat was een “latrine”. Het leek van vorm wel op een wc, net iets minder erg dan die plank met een gat in bij ons moemoe (=overgrootmoeder) vroeger. Er kwamen alleen allemaal kleine vliegjes uitgevlogen, mijn goesting was direct over… maar daarom de nood ni natuurlijk. Ik ben dan toch eens gaan vragen naar die echte toiletten, tja bleek dat ze vandaag geen water hadden om door te spelen, dus moesten we het met de “latrines” doen. Ja lap, er bleek nog wel een tweede voor de vrouwen te zijn en dan ben ik daar eens gaan zien, die zag er gelukkig beter uit en zonder vliegen! Joehoe! Maar dat zijn toch van die, weliswaar zeldzame, momenten dat ik jaloers ben op de mannen! J

“The Chief” van de indianenstam heeft ons dan een uitleg gegeven van wat er allemaal gebeurde in het dorp, hun gewoontes, werk,… Hij sprak Spaans en ik heb er toch redelijk wat van verstaan voor het in het Engels door in gids vertaald werd. Omdat zij nu in een beschermd natuurreservaat wonen, mogen ze niet meer jagen of aan landbouw doen en daarom staan ze toe dat er toeristen naar hun dorp komen. Zij maken dan allerlei sieraden, houtsculpturen, … die ze verkopen en zo hebben zij hun inkomen. Ik heb mijzelf (en ons Merel, maar die weet dat nog niet) getrakteerd op een armbandje en we hebben ook nog een papagaai uit hout gekocht.

We hebben van de Indianen ook nog een hapjes gekregen, gefrituurde vis en banaan opgediende in een puntzak van bananenbladen. Het was zeker niet slecht.

Ondertussen stond Edwin niet stil met zijn camera en vooral de kindjes waren daar heel fotogeniek.

Later demonstreerden de vrouwen nog twee dansen en een groep mannen kwamen nog muziek spelen op “natuurlijke” instrumenten, o.a. de schelp van een schildpad. En later werden de toeristen ook door de indianen uitgenodigd om mee te dansen… ik had het ook vlaggen natuurlijk. J

Daarna was het terug richting kano, richting bus en terug richting haven. Rond iets na 14u kwamen we daar aan en wat was dat daar warm, echt ni te doen.

Vanavond heeft Edwin nog de film over de geschiedenis van de bouw van het Panamakanaal op het programma staan en ik ga nog naar de film van Michael Jackson “This is it” kijken.

Morgenvroeg rond 7u vertrekt het schip naar het Panamakanaal en het zou 8u duren voor we er helemaal door zijn. Blijkbaar zouden jullie het mogelijks ook kunnen volgen op www.pancanal.com wel rekening mee houden dat jullie 7u verder staan dan ons! 7u hier is 14u bij jullie!