Laatste Dag

Vandaag voelden we ons een beetje verloren. We moesten alles al inpakken, dus onze kamer stond wat overhoop. Het zonnetje scheen goed, maar echt nog aan’t zwembad gaan liggen sprak ons ni echt meer aan, dus dan zijn we wat van hier naar daar gelopen.

Bij onze lunch konden we ook sushi krijgen, waar Edwin zich toch wat had mispakt aan de hoeveelheid wasabi J. Daarna nog even wat line-dancing gedaan, een laatste softijsje gegeten, nog eens naar de talentenshow gaan zien.

Nog eens een laatste keer afgesproken voor het avondeten met onze vrienden uit Washington STATE. (ik heb al een paar keer gesproken over de Twilight-boeken/films, wel die spelen zich af in Forks, Washington en ik dacht dat dat in de buurt was van Washington, de hoofdstad van USA. Dat blijkt dus helemaal niet waar te zijn. Ze hebben ook een staat die Washington noemt en die is helemaal aan de andere kant van de VS, nl. het noordwesten en dat grenst aan Canada. Mijn aardrijkskunde is slecht, maar dat van de VS was dus echt compleet verkeerd JJJ)

We zijn daarna nog naar een show geweest met Adrian Zmed, niet echt bekend, maar sommigen onder jullie kennen hem misschien wel als “Johnny” uit de film Grease 2. Van uiterlijk zou ik hem niet herkend hebben, maar zijn stem klonk met momenten bekend. Ik heb die film dan ook al heeeeeel dikwijls gezien. J

Daarna nog even naar Retrospect gaan zien, het coverbandje van dit schip. Die waren ook aan’t aftellen. Ze mogen morgen ook naar huis (UK) nadat ze 5 maanden op deze cruise hebben gezeten.

Hier gaan we ook slapen want we moeten morgen weer vroeg op. Om 7.45u moeten we op de afspraak zijn om daarna met een bus richting Miami Airport te vertrekken.

Dus vanaf nu geen berichtjes meer op den blog, vele van jullie zien of horen we al snel weer terug, Back in Belgium, in the Flemish part of it! J

We willen ons al wel even excuseren voor als we in ’t Engels tegen jullie zouden beginnen babbelen! J

Voorlaatste dag op zee

Over vandaag valt er maar weinig te zeggen.

We zitten onze voorlaatste dag op zee en we zijn pas rond 10.30u onze kamer uitgegaan om te gaan ontbijten. Daarna hebben we nog eens een tour rond het schip gedaan om overal nog eens foto’s van te nemen voor in het fotoboek dat we gaan maken. Een babbeltje hier , een babbeltje daar en de tijd vliegt voorbij, voor we het wisten was het al weer tijd voor het middageten.

Daarna nog lekker lui geweest. Edwin is nog naar een presentatie van het navigatiesysteem geweest en ik ben één keer gaan bingo spelen… die spelen dat hier toch anders dan bij ons, maar soit, ik win bij ons ni en hier dus ook ni. J

Vanavond was het de laatste “Formel Night” en Lobster Night in de Dining Room. Dus dat was nog eens een goede afsluiter. Daarna nog snel even naar de karaoke en dansavond, maart zingen is toch niet echt ons ding ze. Morgenavond moet iedereen zijn valiezen al ingepakt hebben en hebben klaarstaan, dus voor we het weten zijn we van het schip af… L

Jammer dat het voorbij is, maar als die koffers dan toch ingepakt moeten worden, kan ik niet rap genoeg thuis zijn, maar dat is pas voor maandagnacht… of nee, dan is het daar al ‘smorgens rond 7u… pfff… gelukkig hebben we daarna nog wat daagjes thuis om de was te doen en te bekomen van een eventuele jetlag.

Er zijn vandaag nog wel wat foto’s genomen, maar er komen er geen meer online want ons internetkrediet is op en het is nogal kostelijk om ze aan het minuuttarief te gaan uploaden… wacht maar op den boek J

Groetjes aan iedereen

Aruba

Vanmorgen hebben we een beetje uitgeslapen, alhoewel onze wekker per ongeluk aanstond en die ons onnodig wakker maakte, maar gelukkig niet te vroeg.
Na het late ontbijt zijn we nog eens in het zwembad gesprongen, want het was toch wel heel warm.
Rond 13u zijn we dan aangekomen in Aruba, in de hoofdstad Oranjestad. Naast ons lag een zusterschip van The Coral Princess, The Caribbean Princess, deze is nog een maatje groter 3100 gasten aan boord terwijl wij met bijna 2000 zijn. Maar deze kan niet meer door het Panamakanaal. We hadden geen concrete plannen omdat onze excursie die we geboekt hadden afgelast was. Maar toen we aan wal gingen stonden daar al direct mensen die een rondleiding op het eiland aanboden, dus hebben we daar gretig gebruik van gemaakt.
Aruba heeft een woestijnklimaat. Het is hier heel erg droog en warm, maar er staat hier wel erg veel wind. Wij zijn naar een aantal rotsformaties geweest waar we er één konden beklimmen en als je jezelf niet stevig zette, dan leek het of je werd er gewoon afgeblazen.
Geiten lopen hier gewoon in het wild rond en die mogen dan het klein beetje gras wat er aan de kant van de weg groeit, afgrazen.
Door het droge landschap zie je hier ook heel veel cactussen. De enige plaats waar je hier echt gras naast de weg ziet is waar de rijke mensen wonen. We zijn door een rijke wijk gereden en wauw, daar staan echt wel mooie huizen tussen, maar een beetje te hoog gegrepen voor onze portemonnee. Maar uitzicht op de Caraïbische zee, een eigen zwembad, een droom van een villa, wie wil da nu niet he!?
Hier zijn de gewonen huisjes ook wel mooi, lage bouwstijl en allemaal in mooie felle kleuren.
We zijn ook langs het nieuwste RIU PALACE resort gepasseerd, amaai da's echt wel een beetje overdreven chique, maar wat bewonderenswaardig is, is dat het gebouwd is in máár 9 maanden.
De stranden zijn hier ook prachtig. Onze gids reed ons er gewoon voorbij, maar ik heb dan toch eens geroepen en gevraagd of we even konden stoppen voor een foto.
Terug in de haven zijn we nog een beetje gaan shoppen en daarna was het tijd om terug aan boord te gaan en terug in het zwembad te springen. Het is hier echt serieus warm. Nu gaan we richting Fort Lauderdale varen en daar zou het wel minder warm zijn, dus kunnen we terug aan een normalere temperatuur gewoon worden tegen dat we naar huis komen.

Colombia

Deze voormiddag was het schip aangelegd in Colombia, meer bepaald in Cartagena.

Wij hebben hier een rondleiding gehad in het oude gedeelte van de stad. En het is een hele mooie stad. Het zijn hier nog steeds de oude koloniale huizen en die zien er echt prachtig uit in die mooie heldere kleuren.

Het was er wel heel erg druk en het verkeer is hier echt geen lachertje. We stonden in een file net voor we de ommuurde oude stad binnen reden en dat was echt niet te doen. Blij dat ik niet moest rijden, auto en bussen kwamen van overal. Ik sta er nog van verbaasd dat we geen accidenten hebben zien gebeuren. In de oude stad was het al net hetzelfde. Voetgangers op straat en de taxi's reden er gewoon tussendoor.

We hadden ook een gids maar eerlijk gezegd weet ik niet wat hij allemaal verteld heeft. Ik ben bewust gestopt met luisteren want ik kreeg het er echt van op mijn zenuwen. Zijn Engels was niet al te fantastisch , had een vreselijk accent en het ergste van al was dat hij in één zin wel 5 x 'You know' zei, dus echt zo'n ambetant stopwoord. En als je er op begint te letten, dan wordt dat precies alleen maar erger, dus ik ben gewoon gestopt met luisteren.

Het was ook super warm en heel vochtig, toen we op een gegeven moment in een museum waren zei Edwin dat het buiten aan't regenen was en ik ben spontaan buiten gaan staan. Zo'n buitje was echt heel verfrissend. (dat zal ik waarschijnlijk niet meer zeggen als we straks terug thuis zijn en we last zouden hebben van die aprilse grillen J)

Hier wordt trouwens gezegd dat het ginder bij jullie 20°C zou zijn, klopt dat???

Rond 13.30u zijn we hier verder gaan varen richting Aruba, daar zouden we morgenmiddag rond 13u aankomen.

We hebben ons dan nog wat bezig gehouden met niks doen, ik ben nog even gaan line-dansen, met Edwin nog gaan boogschieten... op de WII, neenee, die hebben we ni van thuis mee (mijn collega's zouden het nog gaan denken), maar ze hebben er hier ook ene met een schoon groot scherm.

Vanavond bij het eten zaten we bij 4 Canadezen, ook heel leuke mensen. Daarna zijn we naar de 50's Party geweest, ik heb er met Elvis gedanst en Edwin heeft er een Hoola-hoop-wedstrijd gewonnen (bij de mannen). J Hij heeft er toch een fles schuimwijn aan overgehouden. J

Blijkbaar moeten we onze klok weer verzetten dus we komen weer een uurtje dichter bij jullie!!!

Ohja, ik ben hier weer een gelukzak... ik heb de Twilight-saga aan't lezen geweest en blijkt dat ze morgen hier de tweede film op groot scherm under the stars gaan geven! Yes, hoef ik niet bij ons naar de cinema of te wachten tot hij op prime komt! Joehoe! J

Door het Panamakanaal

Vandaag was de dag van het Panamakanaal.

We zijn er wel met wat vertraging aan begonnen en dat was vooral voor Edwin heel ambetant, want hij was speciaal al om 5.30u opgestaan om er niets van te missen. En het eerste wat hij hoort was dat alles wat vertraging had, dus was hij voor niets zo vroeg opgestaan. Ikzelf ben tegen 7u naar buiten gaan kijken en ik heb ook niets gemist. J

Bij de eerste sluizen ' the Miraflores Locks' zijn we twee niveaus hoger gegaan. Vrij snel daarna zijn we bij 'the Pedro Miguel Locks' nog één niveau hoger gegaan, waarna we een heel eind verder konden varen, om dan via 'the Gatun locks' terug drie niveaus naar beneden te gaan en in de Caraïbische zee uit te komen.

Da's de korte versie van het Panamakanaal, maar er kan natuurlijk nog veel meer over gezegd worden, zoals dat het $ 330.000 kost voor ons cruisschip om hier te mogen passeren. De goedkoopste passant hier moest maar $ 0,36 betalen, dat was iemand die er door gezwommen is. J

Het was echt wel eens de moeite om dit allemaal te zien, we hebben de kans gehad om het aan de zijkanten van het schip te zien, de achterkant en de voorkant, langs alle kanten dus. Veel plaats had onze boot niet in de sluizen van het kanaal, onze boot is van het Panmax type de maximale grootte voor het Panamakanaal. Aan beide zijkanten hadden we ongeveer 0,5 meter over tussen het schip en de rand van de sluis en voor en achter iets meer dan een meter. Maar door het Panamakanaal te gebruiken besparen we ongeveer 20 dagen tijd die anders nodig zijn om rond Zuid-Amerika te varen. Er waren 8 locomotieven nodig om ons door de sluizen te trekken. Het gekke van al is dat de kabels van deze locomotieven naar de boot manueel worden aan gebracht door een paar man in een roeibootje. De tocht door het Panamakanaal is een hele tocht door een junglerivier, Edwin heeft zelf een krokodil gezien die daar rondzwom.

Maar doordat de wekker zo vroeg ging, of nee, eigenlijk niet, want Edwin werd net op tijd wakker, wat toch niet wegnam dat ik ook wakker werd, werd dit een vermoeiende dag en gaan we vandaag wat vroeger eten, toch nog even naar de film 'The Blind Side' waarvoor Sandra Bullock de Oscar heeft gewonnen en dan vroeg naar bed, want morgen zitten we al weer in Colombia!

Panama

Gisterenavond zijn we, nadat we lekker kreeft gegeten hebben, nog naar een comedy show met Dan Bennet geweest. Een soort Geert Hoste, maar die er nog even een jongleurshow bij doet. Jongleren met 6 balletjes of 1 bowlingbal… hij deed wel bewonderenswaardige dingen. De grappen waren ook wel leuk, al zaten er wel een paar tussen die wij niet begrepen omdat het over iets typisch van Amerika ging.

Vandaag liep de wekker om 6u af, pfff, da’s vroeg ze, zeker op verlof( we draaien ons op dat uur thuis zelfs nog een keer om als we moeten gaan werken), maar het was het waard. Onze uitstap vandaag ging naar een indianenstam hier in Panama, de Embera Indianen.

Eerst met de tender aan wal gegaan, dan met een bus vertrokken richting het regenwoud over een weg die je nog maar amper een weg kan noemen. Uiteindelijk, na een kleine twee uur, kwamen we aan bij een meer/rivier, waar we met grote kano’s, met motor, verder gingen richting de indianen. Daar aangekomen werden we direct verwelkomd met muziek en moesten we nog een hele kleine klim doen naar het dorp. Van onze gidsen kregen we daar een kleine snack (sandwichbrood met kaas en/of hesp met saus) en frisdrank.

We konden er ook naar het toilet gaan. Maar die deur bleek op slot. Ik zag dan andere vrouwen in en uit een andere deur gaan en ben dan daar eens gaan kijken. Dat was een “latrine”. Het leek van vorm wel op een wc, net iets minder erg dan die plank met een gat in bij ons moemoe (=overgrootmoeder) vroeger. Er kwamen alleen allemaal kleine vliegjes uitgevlogen, mijn goesting was direct over… maar daarom de nood ni natuurlijk. Ik ben dan toch eens gaan vragen naar die echte toiletten, tja bleek dat ze vandaag geen water hadden om door te spelen, dus moesten we het met de “latrines” doen. Ja lap, er bleek nog wel een tweede voor de vrouwen te zijn en dan ben ik daar eens gaan zien, die zag er gelukkig beter uit en zonder vliegen! Joehoe! Maar dat zijn toch van die, weliswaar zeldzame, momenten dat ik jaloers ben op de mannen! J

“The Chief” van de indianenstam heeft ons dan een uitleg gegeven van wat er allemaal gebeurde in het dorp, hun gewoontes, werk,… Hij sprak Spaans en ik heb er toch redelijk wat van verstaan voor het in het Engels door in gids vertaald werd. Omdat zij nu in een beschermd natuurreservaat wonen, mogen ze niet meer jagen of aan landbouw doen en daarom staan ze toe dat er toeristen naar hun dorp komen. Zij maken dan allerlei sieraden, houtsculpturen, … die ze verkopen en zo hebben zij hun inkomen. Ik heb mijzelf (en ons Merel, maar die weet dat nog niet) getrakteerd op een armbandje en we hebben ook nog een papagaai uit hout gekocht.

We hebben van de Indianen ook nog een hapjes gekregen, gefrituurde vis en banaan opgediende in een puntzak van bananenbladen. Het was zeker niet slecht.

Ondertussen stond Edwin niet stil met zijn camera en vooral de kindjes waren daar heel fotogeniek.

Later demonstreerden de vrouwen nog twee dansen en een groep mannen kwamen nog muziek spelen op “natuurlijke” instrumenten, o.a. de schelp van een schildpad. En later werden de toeristen ook door de indianen uitgenodigd om mee te dansen… ik had het ook vlaggen natuurlijk. J

Daarna was het terug richting kano, richting bus en terug richting haven. Rond iets na 14u kwamen we daar aan en wat was dat daar warm, echt ni te doen.

Vanavond heeft Edwin nog de film over de geschiedenis van de bouw van het Panamakanaal op het programma staan en ik ga nog naar de film van Michael Jackson “This is it” kijken.

Morgenvroeg rond 7u vertrekt het schip naar het Panamakanaal en het zou 8u duren voor we er helemaal door zijn. Blijkbaar zouden jullie het mogelijks ook kunnen volgen op www.pancanal.com wel rekening mee houden dat jullie 7u verder staan dan ons! 7u hier is 14u bij jullie!

Dag op Zee

Gisterenavond was Edwin weer super gelukkige met het menu! Als voorgerecht kon hij Escargots kiezen en bij de hoofdgerechten zat Eend met Appelsiensaus... en hij heeft er van genoten.
Na het eten, om 22u, zijn we dan naar de film geweest. Iedereen krijgt dan een dekentje en popcorn als hij wil, maar dat dekentje was écht niet nodig. Het was nog zo warm dat we blij waren met het windje dat er stond.
Vandaag zaten we heel de dag op zee, dus hebben we niets speciaals gedaan. Ikzelf heb wel een beetje last gehad van mijn maagdarmstelsel, maar met de gekende medicatie was het wel onder controle. ?
Vanavond is het weer 'Formel Night' dus Edwin mag zijn smoking weer aan trekken. En het zou vanavond ook 'Lobster Night' zijn. Om 19.30u hebben we weer afgesproken met ons leuk groepje.
Het weer is hier zeer warm, zo rond de 30° in de schaduw, we zitten momenteel dan ook maar op een 6 graden boven de evenaar en zetten verder koers naar het zuiden.

Costa Rica

Het is nog een geweldige avond geweest gisteren. We hadden dan met 6 Amerikanen afgesproken om samen te gaan eten en het was gezellig vanaf de eerste minuut. Toevallig of niet, maar het was dezelfde groep waarmee we aan tafel zaten de eerste avond op de Coral Princess en zelfs nog aan dezelfde tafel ook. We hebben zo hard moeten lachen en goed kunnen babbelen. We waren de laatste die de eetzaal verlieten. Het was echt zo gezellig dat we voor maandagavond terug hebben afgesproken om samen te gaan eten en waarschijnlijk zal dat niet de laatste keer zijn. J Nogmaals werden wij zo bestoeft met ons Engels. Ze blijven er versteld van staan dat we alles zo goed begrijpen en kunnen uitleggen, eigenlijk snappen ze het niet. J Leuk voor ons natuurlijk. Eigenlijk is het zo dat we al moeite moeten doen om tegen elkaar Vlaams te praten, want dat Engels zit er al zo goed in dat we tegen elkaar gewoon ook al in't Engels beginnen.

Vanmorgen was het vroeg, onze wekker liep om 6.45u af, want vandaag moesten we al om 7.45u op de afspraak zijn voor onze trip in Costa Rica.

Wij hadden gekozen voor een uitstap naar San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. Dat was wel een kleine twee uur rijden met de bus, maar die rondrit was al heel interessant. We hadden een gids mee die heel veel te vertellen had over Costa Rica, o.a. dat ze hier geen leger meer hebben. Dit land is toch veel te klein en te arm om een oorlog te kunnen winnen, was hun uitleg en daarom hebben ze hier besloten om hun geld te steken in educatie i.p.v. wapens. 98% van de bevolking volgt hier onderwijs, waardoor die land een bevolking heeft die goed opgeleid zijn en zo zijn eigen plek in de wereld wel zal veroveren, door die goede opleidingen en doordat ze nu nog tot de lage loon landen behoren. Zo zullen de armen rijk worden en ...

Verder konden we heel duidelijk zien dat we hier in de Tropen zitten. Het is hier enorm groen en we zouden hier nu in het ‘droge seizoen' zitten. Huatulco in Mexico eergisteren was enorm droog en er was weinig groen te zien waar er niet gesproeid werd, maar hier ziet alles groen. Heel veel vegetatie, enorme diversheid van planten en dieren. Een berg landschap, heel erg mooi.

Onderweg hebben een aantal pitstops gemaakt, waar we ook nog souvenirs konden kopen als we dat wilden. In één daarvan konden we zien hoe een mooie schilderwerken ze hier kunnen maken, met heel mooie kleuren.

Daarna hebben we een rondrit gedaan in de hoofdstad, door het deel waar veel ambassades gevestigd zijn. En dan zijn eerst even gaan eten. Terug richting binnenstad en dan zijn we naar het Nationaal museum van Costa Rico gegaan waar we op de hoogte gebracht werden van archeologische vondsten van het precolumbiaanse tijdperk (lees : tijd voor dat de Spanjaarden Costa Rica veroverde). Hier konden we ook een enorme mooie binnentuin met verschillende planten aanschouwen.

Daarna zijn we naar het Goudmuseum van Costa Rica geweest. Hier wordt al het goud dat ze ooit gevonden hebben van die precolumbiaanse tijd bewaard. Heel mooi om te zien welke gouden kunstwerkjes ze toen al konden maken. Dit museum was sterk beveiligd, het was dan ook een beetje hun 'Fort Knox'.

Daarna terug richting Coral Princess, via een volledig nieuwe snelweg, die nog maar een 20-tal dagen geopend was.

Het was een vermoeiende dag, maar we (vooral ik, Els) gaan toch proberen om vanavond eens naar Movies under the Stars te gaan zien. Morgen komen we weer een uurtje dichter bij jullie en kunnen we nog een beetje uitslapen want we zitten weer een dagje op zee voor we in Panama aankomen. Hoe zit het weer daar bij jullie eigenlijk? Hopelijk wordt het er toch al een beetje lente want anders bevriezen we nog als we daar terug aan gaan komen! Hier is het 30° of meer. Tropisch dus zweterig warm, maar oh zo zalig!!!